De gemeente Apeldoorn, een aantal andere Nederlandse steden en het Ministerie van Binnenlandse zaken zijn gezamenlijk een project gestart om te onderzoeken hoe de betrokkenheid van de inwoners bij (inrichting, beheer en onderhoud van) de openbare ruimte kan worden vergroot.
De verwachting is dat daarmee de kwaliteit van de woon-en leefomgeving beter wordt en verval van buurten en / of wijken tijdig kan worden voorkomen.
Bewoners moeten straten en buurten als hun straat of buurt gaan ervaren en daarover meer zeggenschap krijgen. Niet alleen de gemeente bepaalt wat er moet gebeuren, nee, met name de bewoners moeten dat gaan bepalen!
Olaf Prinsen is wethouder van wijkzaken in de gemeente Apeldoorn en meent dat door zaken door inwoners zelf te laten doen, zelf te laten beslissen en te bedenken de betrokkenheid van die inwoners bij hun straat /buurt / wijk vergroot wordt.
Zeker als je de kosten voor aanleg, beheer en onderhoud van de openbare ruimte (groen, speelvelden, verharding etc.) inzichtelijk maakt, laat zien waar jouw (belasting)geld naar toe gaat.
De vraag dus: “waar begint en eindigt de verantwoordelijkheid van de gemeente en eindigt die van de burger”?.
In Ugchelen hebben we naar de mening van de dorpsraad niet te klagen over de kwaliteit, het onderhoud en het beheer van die openbare ruimte. We hebben de zaakjes aardig voor elkaar.
Daarom heeft de dorpsraad in het kader van de zich aandienende bezuinigingen dan ook verklaard dat aan die (basis)kwaliteit niet getornd mag worden. Als dat toch aan de orde is, zo heeft de dorpsraad verklaard, dan willen we serieus kijken / onderzoeken of er zaken niet beter zelf door inwoners geregeld kunnen gaan worden.
Wij denken dat als een dergelijk project van “bewoners meer zelf laten doen” kans van slagen heeft, dan zeker in Ugchelen; “dorp in de stad”.
Immers, inwoners van Ugchelen laten niet na te benadrukken dat hier nog een dorps karakter heerst, dat mensen elkaar op straat nog aanspreken, dat mensen hier iets voor elkaar over hebben (een soort noaber-plicht), dat er een rijk verenigingsleven is, kortom gemeenschapsgevoel!
En… de dorpsraad herkent zich hier wel in (al leert de praktijk wel eens anders…..)
Dat signaal is door het gemeentebestuur opgepakt en is de dorpsraad Ugchelen gevraagd actief mee te doen aan dit project “participatie in de openbare ruimte”.
Wij hebben deze uitnodiging , met enige aarzeling maar ook met enig lef, opgepakt en willen kijken hoe dit experiment, want dat is het, inhoud kan krijgen.(overigens doen ook de wijkraad Orden en wijkraad De Maten mee).
Het idee spreekt ons aan, maar hoe vorm te geven?
Een troost: de gemeente weet het zelf ook (nog) niet. Dus kansen volop
Een dergelijke aanpak betekent enerzijds een andere filosofie van bestuurders door bewoners meer zeggenschap te geven, aan de andere kant kan niet ontkend worden dat de noodzakelijke bezuinigingen ook een belangrijke rol spelen: hoe kan het mindere geld zo goed mogelijk in de buurten / wijken besteed worden.
Het noodzaakt tot het maken van keuzes. Dit zijn mogelijk niet de keuzes die de burger zelf zou maken. Het vraagt ook van de gemeente een andere werkwijze: het besef zaken uit handen te moeten geven.
In de Apeldoornse aanpak wordt door het gemeentebestuur de “menukaart” voor de openbare ruimte gelanceerd. Een overzicht van de werkzaamheden die in de openbare ruimte (moeten) worden gedaan.
Er worden een 3-tal menu’s voorgeschoteld:
– Menu du chef: bewoners krijgen een beperkte keuze, zaken worden door de (gemeentelijke) deskundigen goed bereid en er is een heldere transparantie tussen kwaliteit en prijs (je weet wat je krijgt voor je geld)
– Menu a la carte: er is een menukaart met keuzemogelijkheden en er ligt een duidelijke relatie tussen de keuze van het menu en de prijs ( je betaalt voor wat je wilt hebben)
– De kookstudio: je gaat zelf aan de slag onder deskundige leiding en met professionele middelen ( je gaat een zelfgekozen maaltijd bereiden).
Welke aanpak is het meeste geschikt voor Ugchelen? Wat is de meerwaarde, wat levert het op?
Op welk schaalniveau werkt betrokkenheid / participatie? De straat, het hofje, de buurt?
Wie moet je er bij betrekken? Wat zijn de valkuilen? Hoe gaan we dit concreet maken en wat zijn de eerste stappen?
Het moet nog allemaal uitgewerkt worden.
In Ugchelen kun je bijvoorbeeld denken aan inrichting, beheer en onderhoud van groen en speelveldjes door bewoners, het wellicht opruimen of herinrichten van speelveldjes en inrichten voor meer natuurlijk groen of misschien wel verharding /parkeerplaatsen, het onderhoud en beheer van de zo karakteristieke grindbermen, plannen voor herinrichten van straten door die straatbewoners,………
Als je meedoet als dorpsraad is dit best een spannende onderneming; een uitdaging.
Wethouder Prinsen zei: “we (=gemeentebestuur) zien dat een dorp als Ugchelen bijzonder actief blijkt te zijn. Daar kun je dus wat mee als gemeente, daar kun je verantwoordelijkheden neerleggen”.
Je zou willen, dat de wethouder niet teleurgesteld wordt de komende tijd.
Maar we doen allen mee, als er een kans van slagen is.
En die kans kan alleen worden benut als het idee wordt gedragen door grote groepen inwoners van Ugchelen. Pas als we dat gevoel hebben, dan gaat we als dorpsraad met dit waardevolle ideeën aan de slag.
Hebt u ideeën over een dergelijk mogelijke aanpak, over dit experiment: laat ons dat weten!!
We gaan er in Ugchelen samen met u als bewoner nog een aparte bijeenkomst aan wijden om te horen wat u ervan vindt.
Maar denk er alvast eens over na.
